"ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ" (νέο τραγούδι)

Ελεύθερη ακρόαση - εδώ: 

ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

"ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ"

Στίχοι: Στέλλα Τσαγγάρη

Μουσική, τραγούδι: Σέβη Λουλουργά, Στέλλα Τσαγγάρη

Ενορχήστρωση, εναρμόνιση: Κος Π.

Ηχογράφηση: Στούντιο "Θάλεια"

Παραγωγή: ΤΑ ΟΥΡΑΝΟΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙΑ

Ιούνιος 2012

ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ Στο Σχολείο

Πρώτη μέρα στο σχολείο

Δε θα ανοίξουμε βιβλίο

Με τον κύριο Πανούλη

Γνώση πέρα απ’ το βιβλίο

Μέρα δύο στο σχολείο

Δε θα ανοίξουμε βιβλίο

Με τις νότες μας για θέα

Τραγουδάμε όλοι παρέα

Μια παρέα που χορεύει

Τραγουδάει και γελάει

Είναι η τάξη η δική μου

Και οι φίλοι οι καλοί μου

Πρώτη μέρα στο σχολείο

Δε θα ανοίξουμε βιβλίο

Με τον κύριο Πανούλη

Γνώση πέρα απ’ το βιβλίο

Μέρα δύο στο σχολείο

Δε θα ανοίξουμε βιβλίο

Με τις νότες για παρέα

Τραγουδάμε όλοι ωραία

ΕΝΑ ΝΕΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Έρχεται την πιο ζεστή ημέρα του σχολικού Ιουνίου η Σέβη και η Στέλλα και μού ανακοινώνουν χαμογελαστές και διόλου ...χαμηλοβλεπούσες, ότι έχουν γράψει ένα τραγούδι δικό τους. Το ακούω με μεγάλη περιέργεια και με ακόμη μεγαλύτερη προσοχή. Μου λένε πως έχουν φτιάξει και μία δεύτερη εκδοχή του. Πολύ πιο ευρηματική από την πρώτη.

Τους απαντώ μεμιάς – εμφανώς συγκινημένος για την θαρραλέα τους κίνηση, αλλά κυρίως, γιατί υμνείται στους στίχους του η αγάπη μας ως τμήμα για τη δημιουργία: «Το προχωράμε. Αύριο θα φέρω μικρόφωνο να το γράψουμε ως πρώτη φωνητική – μελωδική γραμμή». Έτσι κι έγινε. Που σημαίνει πως με το πού το περνάω στην κονσόλα, αρχίζει η ενορχήστρωση/εναρμόνισή του με τους ήχους και τα όργανα που του ταιριάζουν.

Κατά το πρώτο μιξάρισμα διαπιστώνω πως αυτός ο οπωσδήποτε ανορθόδοξος τρόπος ηχογράφησης (πρώτα το φωνητικό και έπειτα το οργανικό μέρος) είναι αδιέξοδος. Καλώ τα κορίτσια στο στούντιο «Θάλεια».

Έχω ακολουθήσει πια τον ακριβώς αντίστροφο δρόμο: όλα είναι έτοιμα εκτός από τα φωνητικά. Το ημερολόγιο γράφει: 22 Ιουνίου του 2012.

«Έχετε το ίδιο τράκ με τότε που ηχογραφήσαμε τα Ουρανοποιηματάκια;» τις ρωτώ. Απαντούν σε στυλ ντουέτου: «Πιο πολύ!». «Θα δείτε πως θα φτάσουμε στο επιθυμητό σημείο σε πολύ λίγο χρόνο και πως στο τέλος, θα είμαστε όλοι τρισευτυχισμένοι!» καταλήγω.  

Πράγματι σε λιγότερο από μία ώρα ήμασταν αγκαλιά με την καλύτερη λήψη. Έπειτα καρπούζι και γλυκό για να μας δροσίσουν από την θέρμη της προσπάθειας και της αυτοσυγκέντρωσης. Τα υπόλοιπα τεχνικά ζητήματα έως τη διαδικασία του mastering με απασχόλησαν μέχρι αργά το ίδιο βράδυ.

Αναλογιζόμενος ολόκληρη τη μουσική διαδρομή μας σκέφτομαι: τι ανάλαφρο  χτυποκάρδι!

Κος Π.