Τα Ουρανοποιηματάκια 3 στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Μία ξεχωριστή παιδαγωγική συνάντηση

Μία πολλαπλά γόνιμη σύμπραξη μεταξύ του Πανεπιστημίου Αιγαίου και των Ουρανοποιημάτων (το διαδικτυακό-καλλιτεχνικό «ψευδώνυμο» της Ε’ τάξης από το 17^ο ΔΣ Ρόδου) πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις της 7^ης Μαρτίου και της Οδού Δημοκρατίας την περασμένη Τρίτη, 5 Μαΐου του 2015.

Έπειτα από την σχετική πρόσκληση της επίκουρης καθηγήτριας του Π.Τ.Δ.Ε. Ρόδου, κας Βασιλείας Καζούλλη, τα Ουρανοποιηματάκια αρχικά ξεναγήθηκαν στους επιμέρους χώρους της Σχολής, ολοκλήρωσαν μία σειρά παιχνιδιών φιλαναγνωσίας στη Κεντρική της Βιβλιοθήκη και μετά από μία μικρή ανάπαυλα στο Κυλικείο της, παρουσίασαν «τα έργα και τις ημέρες» του ομώνυμου ιστολογίου τους – αναπτύσσοντας στην κατάμεστη από φοιτητές και φοιτήτριες αίθουσα διδασκαλιών για το μάθημα «Διδασκαλία Γλώσσας και Νέες Τεχνολογίες» τον τρόπο με τον οποίο συνεργάζονται και δημιουργούν οι 4 ομάδες χαρούμενης γνώσης του τμήματος: η «Φραουλοφωνίξ» (χορωδία), η ομότιτλη Λέσχη ανάγνωσης και δημιουργικής γραφής, η κινηματογραφική ομάδα των Ουρανοποιημάτων, καθώς και το σχήμα της δημοκρατικής τους αυτορρύθμισης.

Κεντρικό σημείο της συζήτησης μεταξύ των φοιτητών και των μικρών μαθητών αναδείχτηκε το περιεχόμενο που μπορεί να έχει ένα σχολείο εναρμονισμένο με τα όνειρα, τις προσδοκίες, αλλά και τις σημερινές ανάγκες των παιδιών. Την σχετική αφορμή έδωσε η προβολή και η ακρόαση των δύο προσφάτων διακριθέντων έργων των Ουρανοποιημάτων («ΤΟ ΙΠΤΑΜΕΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ»), στην κατηγορία τραγουδιού και πρωτότυπου βίντεο, στον 1^ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Δημιουργικής Έκφρασης Μαθητών Δημοτικών Σχολείων με Θέμα: «Ας φανταστούμε το Σχολείο των Ονείρων μας» που διοργάνωσε, για το σχολικό έτος 2014-2015, το Π.Τ.Δ.Ε. του Παν/μίου Κρήτης (Ρέθυμνο).

Καταληκτήριο σχόλιο της κας Καζούλλη ήταν, πως «σήμερα σχεδιάσαμε το σχολείο των ονείρων όλων μας: μάς δίδαξαν ως προς αυτό τα Ουρανοποιηματάκια».

Πάνω στην αυτή συχνότητα αυτενέργειας δίνουμε τον λόγο στα ίδια τα παιδιά, για να περιγράψουν την πολύπλευρη εμπειρία της Παιδαγωγικής μας Συνάντησης. Παρέα με την ευγνωμοσύνη μας προς όλους τους συντελεστές της, δεχτείτε εκ μέρους των Ουρανοποιημάτων και την Πρόσκληση για την ηλεκτρονική διεύθυνση https://www.youtube.com/watch?v=UZo5vImSq98&feature=youtu.be όπου ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης μπορεί να απολαύσει μέρος από το πλούσιο φωτογραφικό της υλικό, υπό μορφή βίντεο.

«Μια εκδρομή στο Πανεπιστήμιο»

Πριν από μερικές μέρες ο δάσκαλός μας, ο κύριος Πάνος, μάς είπε, ότι θα κάνουμε επίσκεψη στο Πανεπιστήμιο της Ρόδου. Μάς ανέφερε ακόμα, ότι μπορούν να έρθουν μαζί μας άτομα από την οικογένειά μας. Εμένα ήρθε η γιαγιά μου, η κυρία Κική η δασκάλα μου, που είναι πάντα δίπλα μου και την ευχαριστώ. Σε άλλα παιδιά ήρθαν οι γονείς τους και δύο εκπαιδευτικοί, η κυρία Τσαμπίκα και η κυρία Μαριάνθη που έχουν τα παιδιά τους στην τάξη μας.

Στις 5 Μαΐου κάναμε την επίσκεψη μας. Όταν φτάσαμε, μάς υποδέχτηκε η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αιγαίου, η κυρία Βασιλεία Καζούλλη και δύο σπουδαστές, για να μας ξεναγήσουν. Μας είπαν ότι είναι το παλιό και το νέο κτίριο. Στην είσοδο υψωνόταν μια τεράστια πόρτα – μπήκαμε μέσα: πήγαμε στη βιβλιοθήκη. Επρόκειτο για μια μεγάλη αίθουσα με πολλά ράφια και βιβλία. Στις σύγχρονες βιβλιοθήκες βρίσκει κανείς ολόκληρες ραφιέρες με μηχανισμούς που γύριζαν, άνοιγαν και έκλειναν. Κάθε ράφι είχε έναν αριθμό. Στη μέση ξεχώριζε μια σειρά γραφείων με υπολογιστές, συνδεδεμένοι με το δίκτυο όλων των βιβλιοθηκών του Πανεπιστημίου Αιγαίου: από τη Μυτιλήνη μέχρι τη Χίο και από τη Σύρο μέχρι την Σάμο. Καθίσαμε σε ομάδες.

Ο κύριος Πάνος κάλεσε κάθε ομάδα να βρει ένα βιβλίο. Η δική μου εντόπισε «Τα μαγικά μαξιλάρια» του Ευγένιου Τριβιζά. Στον υπολογιστή γράψαμε το όνομα του συγγραφέα και τον τίτλο του βιβλίου. Μας  έβγαλε έναν κωδικό, τον αναζητήσαμε στη βιβλιοθήκη και βρήκαμε το βιβλίο αμέσως. Στη συνέχεια πήγαμε στην άλλη αίθουσα, όπου άλλοι φοιτητές διάβαζαν. Εκεί ο κύριος είπε στην ομάδα μου να βρούμε το πιο μεγάλο, το πιο ογκώδες βιβλίο του Αναγνωστηρίου. Βρήκαμε ένα λεξικό με 2.500 σελίδες! Μού άρεσε πολύ ο χώρος και τα πολλά βιβλία.

Έπειτα κάναμε ένα διάλειμμα και πήγαμε στο κυλικείο, φάγαμε, μάς πρόσφεραν χυμούς, παίξαμε μπιλιάρδο και ποδοσφαιράκι. Μετά βγήκαμε έξω και πήγαμε σε ένα άλλο κτίριο, στην αίθουσα του αμφιθεάτρου, όπου ήταν πολλοί φοιτητές. Καθίσαμε όλοι. Ο κύριος Πάνος μίλησε για τα Ουρανοποιηματάκια. Τι κάνουμε στο σχολείο μας. Τον ακούγαμε όλοι μας με προσοχή. Δείξαμε τις ταινίες μας, τα τραγούδια μας, όλες τις δραστηριότητες μας. Μας έκαναν πολλές ερωτήσεις και δώσαμε πολλές απαντήσεις.

Στο τέλος μάς χειροκρότησαν. Βγάλαμε φωτογραφίες και γυρίσαμε  στο σχολείο. Αυτή η μέρα θα μου μείνει αξέχαστη.

Παναγιώτης Λιβιεράτος

Μαθητής Ε’ τάξης – 17^ο ΔΣ Ρόδου

«Θα ήθελα να το ξανακάνουμε!»

Στις 5 Μαΐου 2015, πήγαμε εγώ, η τάξη μου, ο κύριος Πάνος, η κυρία Κική και μερικοί από τους γονείς μας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Το πρωί, όταν φτάσαμε στο σχολείο, είπαμε την προσευχή και αφού τελείωσε, ανεβήκαμε στην τάξη. Εκεί ο δάσκαλος μάς πληροφόρησε για το Πρόγραμμα που θα κάναμε. Αργότερα, κατεβήκαμε σιγά σιγά, για να μην ενοχλήσουμε τις άλλες τάξεις και μπήκαμε στο λεωφορείο. Μέσα στο λεωφορείο, αντί να κάνουμε ησυχία, για να μην πονοκεφαλιάσουμε τον οδηγό, τραγουδήσαμε διάφορα τραγούδια που θα τραγουδούσαμε στο Πανεπιστήμιο, αλλά παρόλα αυτά ο κύριος οδηγός δεν μας φώναξε, αλλά μας χειροκρότησε.

Όταν φτάσαμε, το λεωφορείο μάς άφησε μπροστά από το άγαλμα του Πλάτωνα, που μας υποδέχτηκε πρώτο. Αργότερα η κυρία Βασιλεία Καζούλλη ήρθε με το αμάξι της και μάς είπε, ότι οι φοιτητές και οι φοιτήτριες μας περίμεναν στο νέο κτήριο του Πανεπιστημίου. Μπροστά στην είσοδο της 7^ης Μαρτίου μάς υποδέχτηκε με χαρά και χαμόγελα μια φοιτήτρια και ένα φοιτητής. Αυτοί μάς ξενάγησαν στους χώρους του.

Αργότερα πήγαμε στην τεράστια βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου. Εκεί είχε βιβλία διαφόρων συγγραφέων, ηρώων, μεγάλα, μικρά, χρωματιστά. Είχαμε χωριστεί σε διάφορες ομάδες για να ψάξουμε συγγραφείς και τα βιβλία τους. Η δική μου ομάδα έπρεπε να βρει το βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά «Τα μαγικά μαξιλάρια». Όταν το βρήκαμε, το δείξαμε στον κύριο Πάνο. Μόλις τελείωσαν όλες οι ομάδες, ο κύριος είπε στην ομάδα μου να βρει το πιο ογκώδες βιβλίο: ψάχναμε, ψάχναμε για πολλή ώρα, ώσπου το βρήκαμε. Είχε 2.553 σελίδες, ήταν πάρα πολύ βαρύ και εγώ δεν μπορούσα να το σηκώσω!

Μετά ο κύριος μάς κατέβασε στο κυλικείο του Πανεπιστημίου. Εκεί είχε μπιλιάρδο και ποδοσφαιράκι. Μπιλιάρδο έπαιξαν μερικά αγόρια και τα υπόλοιπα έπαιξαν μαζί με τα κορίτσια ποδοσφαιράκι.

Ύστερα από λίγο πήγαμε σε μια αίθουσα, όπου γινόταν το μάθημα της κυρίας Καζούλλη, για να παρουσιάσουμε το ιστολόγιό μας, τα βιντεάκια μας και φυσικά να τραγουδήσουμε. Πρώτα από όλα συστηθήκαμε και έπειτα προβάλαμε δυο από τα βιντεάκια μας: «Το ιπτάμενο σχολείο» και το «Μπιμπερόκ». Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες μάς έκαναν πολλές ερωτήσεις μετά από κάθε βίντεο. Στο τέλος του μαθήματος η χορωδία μας τραγούδησε το «Ιπτάμενο σχολείο» και το «Φεγγαράκι γλειφιτζούρι».

Αφού τελείωσε το μάθημα βγήκαμε στο προαύλιο του Πανεπιστημίου και βγάλαμε πολλές αναμνηστικές φωτογραφίες μαζί με τους φοιτητές, τις φοιτήτριες, την κυρία  Καζούλλη και φυσικά τους γονείς μας.

Ένιωσα πολύ υπερήφανη για όλους μας, γιατί τα καταφέραμε για δεύτερη φορά. Όλοι μας ήμασταν πολύ ευχαριστημένοι και με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Μακάρι να ξαναπάμε και του χρόνου επίσκεψη στο Πανεπιστήμιο και να έχουμε τον κύριο Πάνο για δάσκαλο μας. Θα το ήθελα πάρα πολύ!

Ειρήνη Χατζηγιάννη

Μαθήτρια Ε’ τάξης – 17^ο ΔΣ Ρόδου

«Εκδρομή στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου»

Την Τρίτη στης 5 Μαΐου η τάξη μου (Έ – 17^ο ΔΣ Ρόδου) πήγε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Όταν φτάσαμε, επισκεφτήκαμε χώρους του πανεπιστήμιου όπως την εκκλησία, την αίθουσα πειραμάτων (δεν μπήκαμε)κ.α.

Μετά πήγαμε στην βιβλιοθήκη και παίξαμε δύο παιχνίδια. Στο πρώτο παιχνίδι είχαμε χωριστεί σε ομάδες: «του Ε. Τριβιζά», «του Οδ. Ελύτη», «της Αλ. Ζέη» και «του Τζ. Ροντάρι». Η κάθε ομάδα έπρεπε να βρει ένα βιβλίο από τον συγγραφέα που είχε διαλέξει. Στο δεύτερο παιχνίδι είχαμε πάλι χωριστεί σε ομάδες: να βρούμε τον πιο περίεργο τίτλο, το πιο ογκώδες, το πιο αστείο και το πιο πολύχρωμο από δύο βιβλία η κάθε ομάδα και το παρουσίαζε.

Μετά από την βιβλιοθήκη πήγαμε σε μία αίθουσα με την κυρία Β. Καζούλλη και με τους φοιτητές της και παρουσιάσαμε το Ιστολόγιο μας. Και σχολάσαμε στις 2:00μ.μ.

Ήταν μια τέλεια εμπειρία και θα ήθελα να ξανά πάμε. (Ένιωσα λίγο άγχος, όταν σηκωνόμουν για να απαντήσω στις ερωτήσεις των φοιτητών.)

Βιργινία Αντωναράκη

Μαθήτρια Ε’ τάξης – 17^ο ΔΣ Ρόδου

« Τα Ουρανοποιηματάκια στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου»

Εδώ και πολύ καιρό, ο κύριος Πάνος μάς ανακοίνωσε, ότι θα πηγαίναμε μια διαφορετική εκδρομή από αυτές που έχουμε συνηθίσει. Την Τρίτη λοιπόν, 5 Μαΐου πήγαμε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Ξεκινήσαμε το πρωί από το σχολείο μας με ένα μικρό λεωφορείο.

Όταν φτάσαμε, στην είσοδο του Πανεπιστημίου, μας περίμεναν δύο φοιτητές  και η καθηγήτρια Βασιλεία Καζούλλη. Μας ξενάγησαν στους χώρους του Πανεπιστημίου. Μας έδειξαν το εργαστήριο Φυσικής και μετά πήγαμε στη βιβλιοθήκη. Εκεί χωριστήκαμε σε ομάδες και αναζητήσαμε κάποια βιβλία. Εγώ ήμουν στην ομάδα της «Άλκης Ζέη». Είχε επίσης υπολογιστές, στους οποίους βρίσκαμε το βιβλίο που θέλαμε και μετά το βρίσκαμε στα ράφια της βιβλιοθήκης.

Μετά πήγαμε στο κυλικείο και εκεί μας κέρασαν χυμό. Αφού φάγαμε και παίξαμε, πήγαμε στο μάθημα της κα  Καζούλλη. Είχε πολλούς φοιτητές και φοιτήτριες. Τους παρουσιάσαμε τα Ουρανοποιηματάκια μας, τους δείξαμε τα βίντεο και τα τραγούδια μας.

Η ώρα πέρασε πολύ ευχάριστα. Μού άρεσε πολύ αυτή η εκδρομή, γιατί μαζί μας ήταν και οι γονείς μας.

Κατερίνα Κοντού

Μαθητήτρια Ε’ τάξης – 17^ο ΔΣ Ρόδου

Σχολιάζει τέλος, η Σταυρούλα Γκούμα, δευτεροετής φοιτήτρια του Π.Τ.Δ.Ε. Ρόδου, εν σχέσει με τα παραπάνω:

"Σήμερα είδα στη πράξη, ότι η προσπάθεια, η αγάπη, η όρεξη, το όραμα, το μεράκι καρποφορούν και τα άνθη είναι τα χαμόγελα των παιδιών. Παιδιά, τα οποία με τέτοιες βάσεις μπορούν να γίνουν οι κηπουροί των ονείρων μας. Είδα ακόμη το λειτούργημα της διδασκαλίας. Θυμήθηκα ότι γινόμαστε "μικροί", όταν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να ακούσει τις κυνικές φωνές γύρω του, όταν περιορίζει τα όνειρα του και τα προσγειώνει για να αποφύγει τις φουρτούνες.

Τα «Ουρανοποιηματάκια», ήταν ένα ζωντανό παράδειγμα, ότι ο δάσκαλος μπορεί να ανθίσει καρδιές, να κάνει το διαμάντι κόσμημα. Η μεγαλύτερη υπενθύμιση ήταν το χαμόγελο των παιδιών, η όρεξη τους να μοιραστούν με εμάς τις δραστηριότητες που τους γεμίζουν, που τους καθιστούν όλους ίσους, αφήνοντας τους να καλλιεργήσουν τα χαρακτηριστικά που τους διαφοροποιούν και τους κάνουν να είναι αυτό που είναι!

«ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΑΣ»:
-Από ξύλο και γυαλί, με οικολογικά υλικά
-Να μαθαίνουμε από ιαπωνικά μέχρι τη γλώσσα των πουλιών
-Να έχει τμήμα ρυθμικής, γιόγκα και αστρονομίας
-Να έχει αίθουσα χορού, ρομποτικής, ζαχαροπλαστικής
-Να γιορτάζεται μια μέρα φιλοζωίας
-Να έχει ράμπα και ειδικούς χώρους
-Να πηγαίνουμε εκδρομές σε άλλους πλανήτες
-Να έχει νεροτσουλήθρες, λουλούδια, αστέρια και σιντριβάνια.

Όταν τα παιδιά ρωτήθηκαν, αν πλησιάζει το σχολείο τους αυτό των ονείρων τους το καθένα είπε τη γνώμη του και ένα κοριτσάκι σηκώθηκε μπροστά σε όλους τους φοιτητές-καθηγητές-μαθητές και μάς είπε: “Όχι ακριβώς, αλλά μέσα από τη φαντασία μας, το βλέπουμε σαν το σχολείο των ονείρων μας”.

Όταν ρωτήθηκαν τα παιδιά πώς θέλουν τον δάσκαλο των ονείρων τους, ένα ντροπαλό αγοράκι απάντησε: «Εγώ δεν έχω σκεφτεί πώς θα ήταν ο δάσκαλος των ονείρων μου, γιατί δε θέλω άλλο δάσκαλο». Ήταν ό,τι πιο γλυκό και όμορφο: η μεγαλύτερη ανταμοιβή, υποθέτω!"

1η Δημοσίευση: Εφημερίδα Ροδιακή (Πέμπτη, 14/5, σελ. 22):

http://www.rodiaki.gr/article/310227/ta-oyranopoihmatakia-3-sto-panepisthmio-aigaioy-mia-xexwristh-paidagwgikh-synanthsh#.VVTJVle9DcE.facebook