Πιο αληθινοί!

Φωτογραφίζει ο Κώστας

Τα Ουρανοποιηματάκια –δυστυχώς, εδώ, με απουσίες–

σάς εύχονται να είστε, μικροί και μεγάλοι, πιο αληθινοί

– ακόμη κι απ' όλες τις μάσκες του κόσμου!

Αποκριόδεντρο!

— Τι θα ντυθείς, φέτος;

— Αποκριόδεντρο!

[Τα Ουρανοποιηματάκια 8 – 17^ο ΔΣ Ρόδου]

«Όλοι μαζί για μία γη χρωματιστή»

 

Στις αρχές αυτής της σχολικής εβδομάδας λαμβάνοντας ζωγραφιές για το αγαπημένο μελοποιημένο ποίημα του Γ. Ρίτσου «Αν όλα τα παιδιά της γης», με πλησιάζει η μικρή Κ. και μου λέει:

«Στον κύκλο μου έβαλα και την Χριστίνα».

 

Την Χριστίνα, που γνωρίσαμε όλοι στο σχολείο μας μέσα από το πρόγραμμα «Make a wish-Είσαι το Αστέρι μου».

 

Προσέχω και τις υπόλοιπές συμμετοχές του κύκλου της.

 

Η καρδιά μου γίνεται αμέσως ελαφρύτερη κι από πεταλούδα. Η ψυχή μου φτερουγίζει σαν πεταλούδα.

 

Γι’ αυτόν τον κύκλο αξίζει κανείς να ζει.

 

Να δημιουργεί.

 

Και να παλεύει με όλες του τις δυνάμεις τις ασθένειες και τις αμέτρητες φθορές του κόσμου μας.

 

Όπως γράφει και η Κ.:

«Όλοι μαζί 

για μία γη χρωματιστή!»

 

[Με αφορμή την σημερινή 

Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Παιδικού Καρκίνου]

Η κοπή της διπλής μας Ουρανόπιτας

 

Αγαπημένο μου Ημερολόγιο,

Φαντάζομαι ότι θ’ αναρωτιέσαι για το πώς ξεκίνησε η σχολική μας εβδομάδα;

Θα σου πω.

Μ’ έναν ξεχωριστό τρόπο: με τους γονείς μας μαζί μας – στην τάξη μας, για την κοπή της διπλής μας Ουρανόπιτας.

Ακολουθώντας ένα παλαιό πλέον έθιμο των Ουρανοποιημάτων κόψαμε 2 Ουρανόπιτες: μία των μικρών και μία των μεγάλων!

Την Ουρανόπιτα των μικρών την έφτιαξε ο Χαλίλ με τη βοήθεια της μαμάς του. Μας την έφεραν σ’ ένα ταψί που όλα του τα αρώματα φανέρωναν τα αγνά και υπέροχα υλικά που είχαν χρησιμοποιηθεί.

Επομένως, όλοι ήμασταν τυχεροί που απολαύσαμε το κομμάτι μας – κι όχι, μόνον ο Μισέλ που του έλαχε το φλουρί. Ένα φλουρί που του χάρισε το βιβλίο «Οι ερωτήσεις που θα αλλάξουν τον κόσμο» (εκδ. Ελληνοεκδοτική) του Αντώνη Ζαρίντα και σε εικονογράφηση της Π. Κρίγγου.

Και προχωράμε τώρα στην δεύτερη Ουρανόπιτα – που έκανε όλους τους μεγάλους (γονείς και εκπαιδευτικούς) να γλύφουν τα δάκτυλα τους. Η Κατερίνα και η μαμά της διέπρεψαν στην ζαχαροπλαστική. Δίκαια πηγαινοέρχονταν τα συγχαρητήρια απ’ όλους για την δημιουργία τους.

Το φλουρί έτυχε στην κα Τσαμπίκα, στην δασκάλα του τμήματος για τις πρώτες 2 τάξεις του Δημοτικού. Το 1^ο δώρο ήδη το παρέλαβε: το Καστέλο της Ρόδου μέσα σε μία χιονόμπαλα. Το 2^ο δώρο της έχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον: ο Μισέλ, που λατρεύει την ζωγραφική, θα αναλάβει να της κάνει με τα χρώματα του ένα πορτραίτο!

Αν παρέλειψα αρκετά πράγματα, Ημερολόγιο μου, είναι διότι, δε θα μ’ έφταναν 10 σελίδες να σου μιλάω για την γιορτή μας.

Να μην ξεχάσω μόνο να σου πω ότι ο κ. Π. μας έκανε ένα δωράκι: ένα νέο φιλμ με δημιουργίες μας πάνω στο θέμα της ειρήνης και του πολέμου. Γύρω στον Μάιο θα το αναρτήσουμε κι αυτό στο Ιστολόγιο μας.

Σταματώ εδώ – ευχόμαστε να είναι γλυκιά η νέα μας σχολική χρονιά – κι αυτό δεν είναι κάτι απλό ή αυτονόητο. Την επομένη ημέρα μάς ήλθαν τα άσχημα νέα από την Τουρκία και την Συρία – και ταρακουνηθήκαμε.

Τα παιδιά εκεί πως θα προχωρήσουν τις ζωές τους;

Πώς απαντάει κανείς ένα τέτοιο ερώτημα;

Θα το βάλουμε κι αυτό στις «Ερωτήσεις που θα αλλάξουν τον κόσμο»!