Σηκώστε τα βιβλία απ' τα ράφια!

"Σηκώστε τα βιβλία απ' τα ράφια

- δώστε τους τον πλούτο και την πολυχρωμία σας!

[2 Απριλίου - Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου]

"Ένα αλλιώτικο διαβολάκι" (HD, 2024)

 

Ένα φιλμάκι μασκέ με κόμικ διάθεση

Φωτογραφίες: Σέβα Φωταρά
Μουσική: Τσακ Μπέρρυ, "You never can tell"
("C'est La Vie"), 1964
(Αποποίηση πνευματικών δικαιωμάτων - χρήση για παιδαγωγικούς λόγους)

Μοντάζ-επιμέλεια: κος Π.

[Πάνος Δρακόπουλος]

Παραγωγή:

ΤΑ ΟΥΡΑΝΟΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙΑ 8

[ΣΤ1 - 17ου ΔΣ Ρόδου]

https://ouranopoihmatakia.blogspot.com/

1821 - 2024: "Απ' το σκοτάδι στη λευτεριά"

Εν όψει της γιορτής που ετοιμάζουμε τα δύο τμήματα της ΣΤ' του σχολείου μας (17ο ΔΣ Ρόδου) για την Ελληνική Επανάσταση, αλλά και της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης που συμπίπτει με την Εαρινή Ισημερία (21/3) δημοσιεύουμε σήμερα μία σειρά ποιημάτων που γράψαμε μελετώντας ποικίλες πτυχές  του Επαναστατικού Αγώνα 1821-1830.

Τα ποιήματα αυτά - όπως και ορισμένες Εικαστικές δημιουργίες

που παραθέτουμε εδώ

είναι μέρος της Γιορτής μας, αυτήν την Παρασκευή, 22/3.

Με το καλό να ανταμώσουμε στο θεατράκι του σχολείου μας, 

στις 9.00.

Η ποίηση και η ελευθερία - είναι αγωνία και αγώνας

και ταξίδι συναρπαστικό - για μιαν ολόκληρη ζωή!

"Η Φιλική Εταιρεία"

 

Φιλική Εταιρεία φτιάξανε

Με κρυμμένους κωδικούς

Κι ο λόγος ήταν για να κρυφτούν

Απ’ τους Οθωμανούς.

 

Ελευθερία ή θάνατος

Ήταν όμως το σύνθημα το γνωστό

Και στο τέλος βγήκε

Από κάθε στόμα Φιλικό!

  

Ευαγγελία Καριώτη – ΣΤ1

"Οι αγώνες του Κολοκοτρώνη"

 

Αρχιστράτηγος ήσουν εσύ

Κι ανέλαβες τον ελληνικό στρατό

Με δύναμη κι αντοχή.

 

Τόσους εχθρούς, τόσες μάχες

Για ελευθερία

Στην ελληνική μας τη ζωή!

 

Την Ελλάδα κατοικούμε ελεύθεροι

Χάρη σε σένα

Και τη δύναμη σου την παντοτινή.

 

Σε ευχαριστούμε πολύ

Που όλη σου τη ζωή την έδωσες

Για να ‘μαστε εμείς γεροί!

 

Ειρήνη Κολιγλιάτη – ΣΤ1

"Τα βάσανα του Κολοκοτρώνη"

 

Κολοκοτρώνη, πού ήσουνα στην Επανάσταση;

 

Πέρασες βάσανα πολλά

στην μάχη με τους λύκους.

Και οι λύκοι ήταν πολλοί

ήταν με την μεριά του Σουλτάνου

και με τους προδότες

στα χρόνια των εμφυλίων.

 

Σε φαντάζομαι να σε πιάνουν

και να σε πετάνε

στο μπουντρούμι

και σκέφτομαι ότι μια μέρα

αυτό θ’ αλλάξει.

Ότι θα βγεις

και ότι θα γεννηθείς πάλι απ’ την αρχή

ν’ αγωνιστείς πάλι

για την Λευτεριά σου

και τη Λευτεριά όλων μας.

 

Εγώ ένα παιδί 200 χρόνια μετά

απ’ όλα αυτά

σε σκέφτομαι

που ήσουν ελεύθερος για μια ζωή!

 

Πανορμίτης Κουφός – ΣΤ1

"Ιωάννης Καποδίστριας"

 

Είσαι ο πρώτος Έλληνας κυβερνήτης

εσύ δημιούργησες το κράτος

 

Εσύ βοήθησες την Ελλάδα να σταθεί

χωρίς να ξανακαταρρεύσει

 

Δεν το εκτίμησαν όλοι αυτό

και δεν το καταλαβαίνω

 

Το ήξερες πως δεν εκτιμάσαι από παντού

αλλά δεν ήθελες προστασία

 

Και μία μέρα στο σπίτι του θεού

σε βρήκε το κακό από τους Μαυρομιχαλαίους

 

‘Ολους τους βρήκαν εναντίον τους και είναι λογικό,

γιατί στον τόπο μας αυτό έκανες το μεγαλύτερο καλό!

 

Μαρία Κάβουρα – ΣΤ1

"Ιωάννης Καποδίστριας"

 

Ψηφίστηκες για κυβερνήτης

Κι ήσουν για το λαό μας ο καλός Σαμαρείτης

 

Ο λαός σου όλο σε αγαπούσε

Μα αυτά που έκανες κανείς δε τα εκτιμούσε

 

Απειλητικά μηνύματα δέχτηκες

Μα δεν ενδιαφέρθηκες.

 

Έκανες πράγματα καλά, πράγματα φοβερά

Στον Άγιο Σπυρίδωνα σε σκότωσαν

Με μια τουφεκιά!

 

Χαλίλ Αχτσή – Αλέξανδρος Στεργίου

ΣΤ1

Η Αφίσα της Γιορτής μας

Το έργο δεξιά με τίτλο "Ελλάδα"

είναι φιλοτεχνημένο απ' την Νίνα.

Νέος Διαδραστικός Πίνακας

 

Έπειτα από αρκετά χρόνια τα Ουρανοποιηματάκια (ΣΤ1 - 17^ου ΔΣ Ρόδου) απέκτησαν και πάλι διαδραστικό πίνακα.

 

Στο πλαίσιο, αυτή τη φορά, ενός πανελλήνιας κλίμακας εκσυχρονισμού των σχολικών τάξεων της Ε' και της Στ' τάξης – για το Ελληνικό Δημοτικό Σχολείο. [Πρόγραμμα που περιλαμβάνει και τα σχολεία της Β’βάθμιας Εκπαίδευσης].

 

Σύντομα ευχόμαστε αυτής της μορφής ο εκσυγχρονισμός να διαχυθεί και στις μικρότερες τάξεις.

 

Χωρίς, ωστόσο, αυτό να σημαίνει πως βρισκόμαστε πλέον στην Γη της Επαγγελίας - ή το αντίστροφο: στην σχολική Δυστοπία της Παγκόσμιας Τάξης πραγμάτων.

 

Και οι δύο εν λόγω αντιδράσεις – εκπορεύονται, κατά βάση, από ένα στοιχειώδες συναισθηματικό πλαίσιο.

 

Τον ενθουσιασμό από τη μία – και τον φόβο από την άλλη.

 

Υπάρχει και μία άλλη στάση: που επιλέγει να χρησιμοποιεί τη τεχνολογία στις θετικές της εκφάνσεις και φροντίζει να εκμηδενίζει, συγχρόνως, τις αρνητικές της συνέπειες ή παρενέργειες.

 

Το γνωρίζουμε: με μία λεπίδα μπορούμε, στην ιατρική, να σώσουμε μία ζωή – μπορούμε όμως, κάτω από εντελώς άλλες συνθήκες, να την αφαιρέσουμε.

 

Και κάτι ακόμη: εκφράζουμε για μία ακόμη φορά την εκλεκτική μας στάση απέναντι στη διαδοχή των τεχνολογιών. Κι εξηγούμαι:

 

Δεν έρχεται να αντικαταστήσει λχ ο διαδραστικός πίνακας τον συμβατικό – έρχεται να τον διευρύνει. Γι' αυτό και στην τάξη μας, προτείνω, οι συνάδελφοι να κρατήσουν σε διακριτή και βολική θέση και τους δύο. (Εξάλλου δίχως ηλεκτρικό ρεύμα μόνον ο συμβατικός πίνακας διατηρεί όλα τα πλεονεκτήματά του).

 

Η οθόνη, η γραφίδα κι όλες οι εξυπηρετικότατες εργαλειοθήκες ενός διαδραστικού δεν έρχονται να αντικαταστήσουν το χαρτί και το μολύβι.

 

Όπως και η ηλεκτρική κιθάρα δεν αντικατέστησε την ισπανική ή τη λεγόμενη "κλασσική" κιθάρα.

 

Κάθε όργανο βγάζει τη δική του μουσική.

 

Ο κύριος Π.

Έργο του μικρού Χαλίλ

από τα πρώτα που σχεδιάστηκαν στον νέο μας πίνακα

"ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ" - επετειακό έντυπο από το 15ο ΔΣ Ρόδου

Ολοκαίνουργιο μαθητικό έντυπο - που βγήκε απ' το τυπογραφείο την Δευτέρα και κυκλοφόρησε μόλις χθες εντός του 15ου ΔΣ Ρόδου - με αφορμή τη Γιορτή της 7ης Μαρτίου - απ' τα τμήματα της Γ΄ κι Ε' Τάξης του σχολείου.

Νέες πρωτογενείς κυρίως μαρτυρίες για την δύσκολη περίοδο της Ιταλοκρατίας στα Δωδεκάνησα και την ακόμη δυσκολότερη της Γερμανικής κατοχής.

Δείγμα γραφής:

Μαρτυρία: Ζαφείρα Καρ. / Γ1

(συνέντευξη από την Χριστίνα Ανδρουλάκη στην Κω)
«Τον Δεκέμβριο 1936, που ανέλαβε κυβερνήτης των νησιών ο Cesare Maria De Vecci έκλεισε τα ελληνικά σχολεία, έδιωξε τους Έλληνες δασκάλους και έφερε από την Ιταλία Ιταλούς εκπαιδευτικούς για να διδάσκουν μόνο ιταλικά».

 

Μαρτυρία: Τσαμπίκα Στ. / Ε2

(συνέντευξη από τη γιαγιά της στη Λίνδο)

«Η μαμά μου είχε σπίτι κάτω στην παραλία της Λίνδου κοντά στο σχολείο, με δυο μεγάλα παράθυρα που έβλεπαν στη θάλασσα, Οι Γερμανοί της το πήραν για να το κάνουν παρατηρητήριο. Μια μέρα, πήγε η μαμά μου στο σπίτι και είδε ότι είχαν βγάλει τα χαλιά και είχαν χαλάσει τα κοχλάκια που είχε το δάπεδο. Τους ρώτησε γιατί το έκαναν αυτό. Τότε οι Γερμανοί πήραν τα μαστίγια και την πήραν στον δρόμο και άρχισαν να την μαστιγώνουν. Ευτυχώς, πήραν είδηση τι συνέβαινε τα παιδιά της αδερφής της και έτρεξαν και την γλίτωσαν. Αλλιώς θα την σκοτώνανε».

 

Θερμά συγχαρητήρια αναλογούν στο εκπαιδευτικό προσωπικό που εργάστηκε γι' αυτήν την ερευνητική πρωτοβουλία και φυσικά στους μικρούς μαθητές του 15^ου που έμαθαν πολλά για την ιστορία του τόπου τους ρωτώντας και καταγράφοντας.

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την ύλη του – εδώ: 

28/2/2023 - 28/2/2024: "Για τα θύματα των Τεμπών"