[Πάνω στο χαλί των παραμυθιών οι μαθητές και οι μαθήτριες του Γ1 και του Γ2 και τα Ουρανοποιηματάκια. // 17ο Δημοτικό Σχολείο Ρόδου. Φωτογραφίζει η Μαρία]
«HΚουνελόσκαλα» της Μαρίας
Γιαγιάννου (εικονογράφηση: Κώστας Θεοχάρης, εκδ. Καλέντης) – στο 17ο
ΔΣ Ρόδου.
Μαγευτήκαμε
από τις περιπέτειες του καλοσυνάτου Τρούφη, φωνάζαμε «Σκαλ-Σκαλ», παρέα του, όποτε
ήθελε να υψώσει κάποιον με την σκάλα των παιγνιδιάρικων αυτιών του, αναρωτηθήκαμε
αν στο σχολείο μας έχουμε γραμματόδεντρα, χρωματόδεντρα κι αριθμόδεντρα – ενώ
ακόμη, φανταστήκαμε πώς θα ήταν η ζωή μας αν διαθέταμε ένα χάρισμα που θα έκανε
τον κόσμο μας και τον κόσμο των άλλων πλασμάτων, λίγο καλύτερο.
Με
τι σκέψεις ολοκληρώσαμε το ανεβοκατέβασμα μας με την Κουνελόσκαλα του Τρούφη;
Με
ποικίλες και διαφορετικές σκέψεις.
Μία
απ’ αυτές είναι η ακόλουθη:
Ο κόσμος μας δε γίνεται
χειρότερος, επειδή δε διαθέτουμε χαρίσματα –διότι χαρίσματα όλοι μας διαθέτουμε–
αλλά επειδή δεν τα μοιραζόμαστε με τους άλλους. Επειδή δεν τα προσφέρουμε.
Ας
δίνουμε κι ας δινόμαστε, επομένως.
Δεν
είναι δίδαγμα της παράδοσης ή μόνον του πνεύματος των εορταστικών μας ημερών.
Είναι
προτροπή του Τρούφη και της συντροφιάς του: του Νεύτωνα, του Επίκουρου, της Φρίντας
Κάλο, του Οδυσσέα Ελύτη και της Μαρίας Κάλλας!
«Γιορτάζω»
– με όρους σύγχρονης σχολικής ζωής –σημαίνει «μαθαίνω και δημιουργώ».
Συνεργώ
και συνεργάζομαι με πολλαπλό τρόπο – προκειμένου να βιώσω το αντικείμενο της
έρευνας μου πλέον σαν μία προσωπική υπόθεση. Σαν κάτι που φέρει πλέον το
αποτύπωμα μου. Κι όχι σαν κάτι καταναγκαστικό – αποτέλεσμα μόνον εθιμοτυπίας.
Μελετώντας
τα χρόνια της 7ετίας των Συνταγματαρχών και εστιάζοντας στα γεγονότα της
3ήμερης κατάληψης του Πολυτεχνείου αντιταχθήκαμε σε όλους τους μεγάλους μύθους
που αφορούν μεγάλη μερίδα της δημόσιας ιστορικής αφήγησης. Η νεότερη ιστορική
έρευνα έχει εκτοπίσει όλες αυτές τις φανταστικές αφηγήσεις (πχ ότι «το
Πολυτεχνείο έγινε από τις κομματικές παρατάξεις» ή ότι «το Πολυτεχνείο
έριξε τη Χούντα») – επιβεβαιώνοντας την ισχύ της φράσης πώς με τα χρόνια τα
πράγματα παίρνουν τις σωστές τους διαστάσεις.
Και
σε καλλιτεχνικό επίπεδο – τα πράγματα πήραν τις διαστάσεις που τους έδωσε η
δημιουργικότητα των μαθητών μας. Στην ποίηση, στις εικαστικές κι
αναπαραστατικές τέχνες, στο τραγούδι. Όσα ακολουθούν είναι απόδειξη ότι τους
αξίζουν θερμά συγχαρητήρια!
Φτιάξαμε
αυτό το βιβλιαράκι – για να παρουσιάσουμε την διαδρομή της ιστορικής μας
έρευνας «από τη μνήμη στην καρδιά» – μα και το αντίστροφο: από την
καρδιά στην μνήμη!
Σας
καλωσορίζουμε και στις δύο αυτές διαδρομές μας.
Τα
Ουρανοποιηματάκια –διαχρονικά– αγαπούν τον κινηματογράφο.
Κι από την μεριά του θεατή –και, κατ'
επέκταση, του μελετητή της 7ης τέχνης–
και από εκείνη του δημιουργού.
Στην μακρά πορεία των Ουρανοποιημάτων έχουμε παρουσιάσει γύρω στις 40 ταινίες
μικρού μήκους – απ’ όλο σχεδόν το φάσμα
των φιλμικών ειδών: μουσικό κλιπ, ντοκιμαντέρ, μυθοπλασία, σκέτς, παρωδία, παραμύθι με
ζωγραφιές κοκ.
Μόλις προχθές καταφέραμε να ανεβάσουμε στο κανάλι μας, στο You Tube, την πιο
φιλόδοξη παραγωγή μας: την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου των Φίσερ και
Κέλι, «Ο μπούφος που δεν μπορούσε να κάνει μπου» (μετ. Α. Κυριακίδης, εκδ.
Opera), διάρκειας 30’ 50’’.
Είναι
αφιερωμένη σε όλα τα παιδιά για την οποία εργάστηκαν με κέφι και υψηλό πυρετό
δημιουργικότητας, αλλά και στους πολλούς βοηθούς συνεργάτες και συντελεστές της
που κατονομάζονται αναλυτικά στους τίτλους του τέλους.
Ευχόμαστε
σε όλα τα παιδιά του κόσμου να επιλέγουν εκείνες τις ταινίες που τους ανοίγουν τα μάτια (του μυαλού, της ψυχής) – παρά εκείνες που μας τα κλείνουν!
[Με αφορμή την 27η Οκτωβρίου – Παγκόσμια Ημέρα
Κινηματογράφου]
Γνωρίζουμε πως όταν συναντώνται τα 7
γνωστά χρώματα δημιουργούν ένα έξοχο Ουράνιο Τόξο.
Τι δημιουργείται, όμως, όταν ένα
Κόρνο, ένα Φαγκότο, ένα Όμποε, ένα Κλαρινέτο και ένα Φλάουτο μπουν πλάι πλάι;
Ε, αυτό το μάθαμε την Παρασκευή, 23
Σεπτεμβρίου, όταν 5 εξαιρετικοί μουσικοί από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών
επισκέφτηκαν το σχολείο μας – και μας παρουσίασαν τα όργανά τους, όπως κι
αρκετά από τα μυστικά της τέχνης τους.
Ναι, διότι, έστω για λίγο, γίναμε με
τα πόδια και τα χέρια μας η συνοδεία κρουστών τους κι επίσης μερικοί από μας
σταθήκαμε απέναντι τους ως μικροί μαθητευόμενοι μαέστροι.
Το καλύτερο για πολλούς ήταν όταν
ξεχύθηκαν στις αίθουσες, μα προπάντων στις καρδιές μας, μελωδίες του Μότσαρτ,
του Τσαϊκόφσκι, του Μανσίνι, του Μ. Χατζιδάκι και πολλών άλλων μάγων της
μουσικής.
Εκεί να δείτε Ουράνιο Τόξο. Μουσικό
Ουράνιο Τόξο!
Αν δεν μας πιστεύετε, πάρτε μια γεύση
μέσα από μερικές φωτογραφίες που τραβήξαμε και από τα ποιήματα που στην συνέχεια γράψαμε.
Δεν ταξιδεύει κανείς σε Μουσικά
Ουράνια Τόξα κάθε μέρα…
Καλοί
μας φίλοι, σας υποδεχόμαστε στο νέο μας Λεύκωμα, με τίτλο «ΝΕΡΑΪΔΟΦΩΝΙΞ».
Με αυτήν την λέξη πολύ πρόσφατα θελήσαμε
να ονομάσουμε την μαθητική μας Χορωδία. Κι επειδή τα ηχοχρώματα της μουσικής
ταιριάζουν όμορφα με τα χρώματα της Ζωγραφικής, σκεφτήκαμε να συνοδεύσουμε τη
γέννηση αυτής της Χορωδίας με μία σειρά Εικαστικών Έργων – που τα εκθέσαμε στην
τάξη μας, τα παρουσιάσαμε και τέλος, αποφασίσαμε ποιο από αυτά θα είναι κι
εκείνο που θα μπαίνει ως η «Κάρτα» της.
Καλή σχολική χρονιά να έχουμε – με ζωηρά
χρώματα και αρμονικά ηχοχρώματα!
Όχι,
μόνον δίψα για γνώση – ούτε μόνον άσκηση της τέχνης που ονομάζεται 'αγάπη' –
ούτε επίσης, μόνον φαντασία εις το τετράγωνο ή έρευνα με πειθαρχία κι αφοσίωση.
Όλα τους μαζί – σε σύμπραξη – δημιουργούν το πολύχρωμο σχολείο.
Σήμερα γιορτάζουμε την τελευταία μας ημέρα σε αυτό το υπέροχο
Δημοτικό. Τα συναισθήματα μας είναι ανάμεικτα: νιώθουμε ταυτόχρονα λύπη, αλλά
και χαρά. Λύπη, γιατί τελειώνουμε το Δημοτικό – και χαρά, επειδή θα κάνουμε μία
νέα αρχή με το Γυμνάσιο.
Θυμάμαι να ξυπνάω με ανυπομονησία, όταν ήρθα την πρώτη μου
μέρα, στο Δημοτικό. Θυμάμαι τον αγιασμό με τον παπά, έπειτα να ανεβαίνουμε τα
σκαλιά για πρώτη φορά και να πηγαίνουμε στην τάξη μας, με δάσκαλο τον κύριο
Μανώλη. Δεν ήξερα κανέναν από τους νέους μου συμμαθητές, εκτός από την Ιωάννα,
που ήταν κολλητή μου από το Νηπιαγωγείο, αλλά σύντομα όλοι δημιουργήσαμε μεταξύ
μας καλές και ανθεκτικές φιλίες- φιλίες
μοναδικές και που πιθανών, αν το θελήσουν και οι συνθήκες στο μέλλον, να
κρατήσουν για μια ζωή!
Αθλητικές δραστηριότητες - με υπεύθυνο τον κ, Φώτη Κουμεντή
Φωτογραφίες Κολάζ: κα Φανή Τζατζάκη
Δε θα ξεχάσω την πρώτη μας εκδρομή στο γειτονικό μας γήπεδο,
όπου εγκαινιάσαμε μία ωραία συνήθεια που κράτησε και τα επόμενα χρόνια: τα
πικ-νικ, τα ψώνια απ’ το μικρό μίνι μάρκετ, αλλά και τα ακροβατικά μας στο
χορταράκι.
Όλα αυτά τα χρόνια στο 17ο Δημοτικό σχολείο μάθαμε
πάρα πολλά: από το να γράφουμε και να διαβάζουμε, μέχρι να κάνουμε πιο
απαιτητικές μαθηματικές ασκήσεις, αλλά και να συνεργαζόμαστε πάνω σε πολλές
δραστηριότητες: φυσικής, μελέτης, ιστορίας, γεωγραφίας, μουσικής και τις
Γενικές μας Συνελεύσεις. Δεν πρέπει να ξεχάσω να αναφέρω τα Εργαστήρια μας, που
μας δίδαξαν την αξία του αλληλοσεβασμού, της αλληλεγγύης και της συνεργασίας σε
όλα τα επίπεδα. Μάθαμε πολλά για το σώμα μας και τις αλλαγές του στην Φυσική,
αλλά και στο Εργαστήριο του Αναπαραγωγικού μας Συστήματος και από όλες μας τις
δημιουργίες που δημοσιεύσαμε στο Ιστολόγιο μας, το Ιστολόγιο των
Ουρανοποιημάτων: τα βιβλία μας, τις συνεντεύξεις μας, την ταινία μας, το «Πάρτι
Γης Μαδιάμ» και τα παραμύθια μας.
Ονειρεύομαι να προχωρήσω και να τελειώσω το Γυμνάσιο με
επιτυχία, τόσο εγώ, όσο και οι συμμαθητές μου. Στους συμμαθητές μου θα ευχηθώ
να συνεχίσουν να μαθαίνουν και να εξελίσσονται, όχι μόνο στο Γυμνάσιο, αλλά κι
έπειτα στο Λύκειο και μακάρι και στο Πανεπιστήμιο. Μας φαντάζομαι στο μέλλον με
τη δική μας οικογένεια, χαρούμενους κι ευτυχισμένους!
Θα ήθελα να πω στους δασκάλους μας πως ήταν καλοί μαζί μας κι
όσοι ήταν στα μαθήματα μας, ειδικά ο κ.
Μανώλης, ο κ. Μιχάλης, ο κ. Θωμάς και ο κ. Πάνος, αλλά και όλοι οι
εκπαιδευτικοί του 17ου Δημοτικού Σχολείου.
Σας ευχαριστούμε πολύ!
Και σας υπενθυμίζω, αγαπημένοι μου συμμαθητές, την φράση του
Κολοκοτρώνη «Να σκλαβωθείτε εις τα
γράμματα!».
"Θερμές ευχαριστίες σε όλους
τους συναδέλφους, τους γονείς, τους φορείς και τους θεσμούς – με τους οποίους
συνεργαστήκαμε δημιουργικά, για να διευρύνουμε και να εμπλουτίσουμε το πεδίο
δράσης και μάθησης των παιδιών μας – μέσα στην επικράτεια, μάλιστα, της
πανδημίας".
Κατά το Σχολικό Έτος
2021-2022 πραγματοποιήσαμε
ως Ουρανοποιηματάκια τα ακόλουθα:
1.Την
Παραγωγή σειράς 7 μονόλεπτων Ραδιοφωνικών Μηνυμάτων σε συνεργασία με το ΣΤ1 και
την συνάδελφο, κα Ελένη Σπανουδάκη, για τον Πόλεμο και την Ειρήνη. Η σειρά αυτή
μεταδίδεται στο Ρ/Σ Λυχνάρι 91,4 από την Μ. Εβδομάδα μέχρι και το τέλος της
σχολικής χρονιάς.
2.Τις
Παρουσιάσεις της Χορωδίας μας (σε συνεργασία με το ΣΤ1 , την κα Ελένη
Σπανουδάκη και τον μουσικό του σχολείου μας, κ. Τάσο) στις εορταστικές
εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν για την 28η Οκτωβρίου, το
Πολυτεχνείο, την 25η Μαρτίου και πριν τις διακοπές του Πάσχα.
Ειδικότερα στην γιορτή για την Ελληνική Επανάσταση συμπαρουσιάσαμε τα 2 τμήματα
της ΣΤ’ ένα πλήρες Πρόγραμμα καλλιτεχνικών δρωμένων: με πρωτότυπα ποιήματα,
ιστορικές πηγές και Έκθεση ζωγραφικής (υπό την διδασκαλία της εικαστικού του
σχολείου μας, της κας Μαρίνας Σωτηρίου). Επίσης: η κοινή μας χορωδία συμμετείχε
στις Εκδηλώσεις για το τέλος της φετινής μας σχολικής χρονιάς (14/6/2022).
3.2
Αθλητικές Εκδρομές στα γειτονικά του σχολείου μας γήπεδα «5 x 5» – όπου πραγματοποιήσαμε σειρά
ποδοσφαιρικών παιχνιδιών.
4.Την
Παραγωγή μικρού μήκους φιλμ, με τίτλο «Πάρτι
Γης Μαδιάμ» - σε συνεργασία των 2 τμημάτων της ΣΤ’, το οποίο έχει αναρτηθεί
στο YouTube.
5.Την
Κοπή της Ουρανόπιτας μας στις 11/2/2022 – με ταυτόχρονη την διεξαγωγή
«Παιχνιδιού ανταλλαγής δώρων».
6.Την
Δημιουργία 6 e-book (ηλεκτρονικών βιβλίων – ποικίλου θεματικού εύρους), με πρωτότυπο υλικό
(κείμενα, φωτογραφίες, ζωγραφιές) των μαθητών της ΣΤ2.
7.Την
Διεξαγωγή 5 «Ράλι Πολλαπλασιασμού» – με απονομή κάθε φορά των αντίστοιχων
μεταλλίων στους διακριθέντες μαθητές μας.
8.Την
υλοποίηση 3 Προγραμμάτων: α) Δημοκρατικής Αυτορρύθμισης β) Μουσικής Ομάδας («Ουρανοφωνίξ»)
και γ) Λέσχης Δημιουργικής Ανάγνωσης και Γραφής (κάνοντας συστηματική χρήση της
Σχολικής μας Βιβλιοθήκης, γράφοντας πλήθος νέων κειμένων και παίρνοντας μέρος
σε αντίστοιχους Διαγωνισμούς συγγραφής Παραμυθιού (όπως στον 6ο
Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Συγγραφής Παραμυθιού, με θέμα «Να σου πω μια
παροιμία;…»).
9.Την
Συμμετοχή 3 ατομικών έργων μαθητών μας στον Διαγωνισμό Εικαστικού Έργου «Τι
είναι κάλλος;» του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
10.Την
ολοκλήρωση 4 Εργαστηριακών Κύκλων – πάνω στις θεματικές: α) «Κοινωνία και Εγώ»,
β) «Αναπαραγωγικό σύστημα – Σεξουαλική αγωγή», γ) «Τοπική και διεθνή πολιτιστική
κληρονομιά» και «Δημιουργώ και Καινοτομώ».
11.Την
διπλή Εκπαιδευτική μας Επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ρόδου με ξεναγό την κα
Μαρία Τυραδέλλη και στην Δημόσια Βιβλιοθήκη στην Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου – σε
συνεργασία με το ΣΤ1 και την δασκάλα του, κα Ελένη Σπανουδάκη.
12.Την
και φέτος συνεργασία του τμήματος μας με φοιτητές και φοιτήτριες του ΠΤΔΕ Ρόδου
(Παν/μιου Αιγαίου) για την διεξαγωγή όλων των φάσεων των Πρακτικών τους
Ασκήσεων.
13.Την
παραγωγή του 8λεπτου αναμνηστικού μας βίντεο «Μια χρονιά από φως».